"We gaan stoppen met optreden omwille van Eriks gezondheidsproblemen", kondigden Erik & Sanne aan. En dan kan je kiezen: ofwel zet je je in een hoekje te wenen, ofwel pak je de stier bij de horens en probeer je er nog het beste van te maken. Puella koos voor het tweede: ze vloog er meteen weer in en organiseerde nog gauw een luisteravond in Menen, alvorens de reeks afscheidsconcerten er aan kwamen.
Misschien zijn we er zelfs een beetje té snel ingevlogen, want bij het boeken van ons theaterconcert, hadden we geen rekening gehouden met de doortocht van Gent-Wevelgem door het centrum van Menen op de dag van ons concert. Daarnaast ging er ook nog een en ander fout in de communicatie met de mensen van de stad Menen, waardoor we toch een beetje het gevoel kregen dat al onze inspanningen toch niet helemaal beloond werden, maar gelukkig bleven onze trouwe volgers achter ons staan en kwamen ze zelfs van heinde en verre naar Menen!
De opkomst was dus iets minder dan verwacht, maar het concert zelf was toch een groot succes! Op deze zonnige zondag stonden we buiten de komst van de muzikanten af te wachten, toen plots zomaar een dame met een synthesizer in haar mini-cabrio de parking opreed: hallo Tylaine! Samen met haar en enkele zigeunermuzikanten brachten Erik, Sanne é Maartje een akoestisch programma waar iedereen van genoot! De afwezigen hadden dus alweer eens ongelijk!
Opeens was het bijna zover. In plaats van verlangend uit te kijken naar het volgende concert, begin je op een bepaald moment af te tellen... nog zoveel concerten te gaan tot het einde! Gelukkig hadden we onze handen vol met de organisatie van 2 van de afscheidsconcerten zodat we niet eens de tijd kregen om er lang bij stil te staan wat er rondom ons aan het gebeuren was. We verkochten ruim 1150 tickets en moesten zelfs nog een heleboel mensen teleurstellen die er nog graag hadden bij willen zijn, maar voor wie er geen plaats meer was in onze zalen. Het leek wel of de hele wereld nog één keer Erik & Sanne aan het werk wou zien...
Met nog een week te gaan tot het allerlaatste concert, organiseerden wij onze twee pareltjes op de kroon. Het waren echt 2 concerten om als organisator fier op te zijn en we genoten dan ook van elke noot, ook die van gastvedettes Carrie Rodriguez en Luke Jacobs. We hoorden achteraf nog meer lovende commentaren dan ooit tevoren en onze cd-verkoop verliep grandioos! Herinneringen voor het leven werden hier gesmeed, en toen de auto van onze vedettes wegreed, trokken we ons toch een beetje op aan de hoop dat Maartje, die telkens weer geschitterd had, misschien toch de familielijn zou verder zetten...