Dezelfde namen op het podium dit keer, maar in Koekelare spreken ze nu NOG over de uitzonderlijke talenten van de begeleidingsband van Erik & Sanne en in Kortrijk stond er nog een extra jongedame te pronken die veel bijval kreeg. De nieuwe locaties trokken nieuwe bezoekers, soms ook mensen die Erik & Sanne nog nooit aan het werk hadden gezien. Iedereen was opnieuw heel erg te spreken over de bezetting, maar natuurlijk blijft de grootste roem steeds weggelegd voor de fantastische nachtegalenstem van Sanne.
Het weer viel deze winter mee, dus wellicht niemand die zich daardoor liet tegenhouden. Al vielen er uiteindelijk toch behoorlijk wat sneeuwvlokjes (zowat de meeste sneeuw die we eind 2011 nog gezien hebben!) toen we uit Koekelare naar huis reden. Maar in elk geval was het heerlijk om te zien hoe onze kerken weer vol liepen. Het kerkje van De Mokker in Koekelare trad bijna uit zijn voegen om al die mensen te kunnen herbergen, maar uiteindelijk propten we er net geen 400 mensen in en iedereen genoot.
Evenzo in Kortrijk: in deze kerk konden we de stoelen gelukkig iets wijder uit elkaar zetten, maar we waren vooral ook onder de indruk van het aantal last minute bestellingen. De poststaking had een paar bestellers tegengehouden en er waren altijd veel beloftes geweest waar ik niet zo‘n goed oog in had, maar uiteindelijk zijn er heel wat mensen komen opdagen, zodat we beneden en boven op het balkon een heuse toevloed van alweer zo‘n 400 mensen hadden, die op tweede kerstdag van een heuse hoogdag genoten.
Vooraf had ik de kalender van 2011 bekeken en aangezien ik wist dat Erik & Sanne Kerstmis graag in familiekring vieren en 24 of 25 december dus nooit zouden laten boeken, had ik 18 en 26 december met stip aangekruist als mijn favoriete data. Wist ik toen veel dat ik ze allebei zou "krijgen" om mijn ding te kunnen doen. En ja, als je op tweede kerstdag een concert organiseert, ga je best op Kerstmis zelf de stoelen al klaar zetten. Dat hoort er allemaal bij! Maar mijn mooiste kerstgeschenk ligt in de glimlach en de lieve dankwoorden die alle aanwezigen voor me hadden... en de "bees" van een superenthousiaste Sanne, natuurlijk! ;)
Twee mooie, moderne kerken zonder pilaren. De een (Koekelare) toevallig op "gebotst" en de ander na een zorgvuldig en vooral slopend selectieproces zelf gevonden. Tweemaal gezellige warmte uitstralend ook, zij het elk op zijn eigen manier. Koekelare als verborgen parel in de Westhoek met zijn gehucht waar de tijd een beetje stil is blijven staan, maar waar mensen warmte uitstralen en je laten thuiskomen in hun gemeenschap. En Kortrijk, waar je als organisator een beetje bang voor zou moeten zijn omdat je al te vaak "nee" moet horen als je een simpele vraag stelt om een poster in een etalage te hangen, maar waar uiteindelijk toch de ster blijft stille staan en mensen bijeenkomen om naar de boodschap te luisteren, ook als die nu voor een keer niet van een godheid of een priester komt, maar gewoon van een zangersduo.