Erik Van Neygen
Voor ons is Erik vanzelfsprekend de meest bekende van het drietal dat "The Vintage Club" vormt. We hoeven dan ook niet onder stoelen of banken te steken dat het door hem is dat we deze concerten graag willen organiseren. Al zijn we vanzelfsprekend ook benieuwd naar zijn "kompanen"! En zelfs al denken we dat de muziek van Erik niet veel geheimen meer kent voor ons, toch zijn we ervan overtuigd dat hij ons ook nog wel kan verrassen met een of ander "vergeten" nummertje of een voor de gelegenheid ingestudeerde cover van één van zijn idolen.
Wie Erik niet zo goed kent als wij, zal zijn naam wellicht toch kunnen associëren met die van zijn echtgenote Sanne. Net als Roel Van Bambost treedt Erik immers al geruime tijd (ruim 25 jaar) op met zijn vrouw. Je zal hen wellicht kennen van de fantastische duetten "Veel te mooi", "Wat je diep treft" en "Aan mijn darling". En wie al eerder naar de concerten van Puella is geweest, kan daar vast nog wel een tiental liedjes aan toevoegen, die Sanne en/of Erik ooit op een van die gelegenheden heeft gebracht.
De muzikaliteit stopt trouwens niet bij de generatie van Erik & Sanne. Hun dochter Maartje bracht ook al 2 CD’s uit en was al verschillende keren te gast bij de (kerst)concerten van haar ouders. Zij last nu even een muzikale stop in omdat ze net als leerkracht in het bijzonder secundair onderwijs is begonnen en de combinatie haar vooralsnog te zwaar valt, maar daar horen we in de toekomst vast nog meer van! Dan hadden we eerder gedacht dat we Erik nooit meer op een podium zouden zien staan, want na zijn hersenbloedingen in 2009 en 2010 kreeg hij het zo zwaar dat hij in 2012 besloot afscheid te nemen van het publiek. Maar... het bloed kruipt waar het niet gaan kan en de "goesting" bleek groter dan de pijn, zodat hij overtuigd kon worden om in 2015 een kleinschalige tour te doen om "25 jaar Erik & Sanne" te vieren en hij nu opnieuw het land rond trekt om met zijn muzikale vrienden van "The Vintage Club" op het podium te staan. En daar kunnen we alleen maar blij om zijn!
Erik representeert binnen "The Vintage Club" de zeventiger jaren. Zijn solocarrière begon dan ook in 1976 met de single "Ik weet niet" met als B-kantje "Heel alleen". De fameuze "plaat met de snor" waar ik indertijd 2000 frank voor moest neerleggen, bevatte enkele pareltjes die niet zo bekend zijn geworden, maar waarvan je misschien "’t Is echt wel goed" kunt kennen omdat Maartje dat nummer later ook heeft gecoverd. Of mogelijk ken je ook "Bleke Lena", wat oorspronkelijk van Raymond Van Het Groenewoud was, maar deze leende het nummer als producer van Eriks plaat maar al te graag uit aan zijn goede vriend.
In de jaren ’70 bracht Erik nog één andere soloplaat uit, waar veel bekendere liedjes op te vinden zijn. De plaat heet " Stille brieven" en het gelijknamig nummer zal waarschijnlijk ook wel een belletje doen rinkelen bij veel van jullie. Eén van mijn persoonlijke favorieten staat ook op deze LP: "Mijn beste vriend". En het nostalgische "Dromen, wachten en verlangen" heb ik ook altijd heel mooi gevonden.
Voor de concerten van "The Vintage Club" verwacht ik trouwens dat Erik ook zeker uit zijn repertoire van de jaren ’80 zal putten, want in die periode scoorde hij zijn grootste successen! Denk maar aan "Als je trein vertrekt", "De hemel is ver", "Telkens weer", "Hotel ’Stil Verdriet’", "Sarah", "Jas met duizend kleuren" en ga zo maar door... Als jullie straks in Harelbeke en/of Herzele buiten komen, geven jullie me vast gelijk dat de lijst aan hits waaruit Erik straks kan kiezen om zijn deel van het programma te vullen, haast onuitputtelijk is!
De grootste kracht van de nummers uit die tijd, is trouwens dat je de tekst niet eens helemaal uit het hoofd hoeft te kennen. Behalve gezellig meeklappen in het ritme van de song, kan je immers ook vaak tijdens een instrumentaal intermezzo of aan het begin of einde van zo’n nummer een "lalala"- gedeelte vinden, wat iedereen vast mee zal willen doen! We rekenen er dan ook op dat jullie straks allemaal in form zijn om tijdens de liedjes van Erik niet alleen rustig te zitten luisteren, maar ook volop je handengeklap én je stem te laten horen!
